Aktualności

Nadszedł ten dzień, podstępnie niczym złodziej w nocy. Niektórzy powiadają, że za szybko, inni cieszą się na myśl o spotkaniu z rodzicami. Te 10 dni to zawsze wielka próba czasu. W końcu wszyscy jesteśmy młodzi, a emocje to część nas samych :-)

Wstaliśmy :-) Leje jak z cebra! Umyliśmy zęby, przebraliśmy koszulki, pościeliliśmy łóżka. Leje jak z cebra! Rozruszaliśmy żuchwy na śniadaniu. Leje jak z cebra!

Na porannym rozruchu wygląda na to, że prowadzący sensei Piotr i Mikołaj trenują, a dzieci jakieś takie nieobecne. To jeden z ostatnich rozruchów. Po rozruchu czas na śniadanie. W oczach nadal ogniskowa nieskończoność.

Legenda głosi, że jeśli postać Strachima zostanie ze snu wiecznego przebudzona, tylko postać z mitów uśpienia dokona. Sensei Kara zdaje się…

Wszyscy jesteśmy przerażeni i siedzimy razem pilnując się na wzajem. Ten bieg patrolowy obudził coś, co powinno w mroku spać! Cicho, chyba coś nadchodzi…

Rześki poranek, 14 stopni na termometrze, szron na klacie senseia. Słońce na niebie zwiastuje… nie wiadomo co, przecież nie zajmujemy się przewidywaniami tylko karate. Szybkie śniadanie, 10 złotych kieszonkowego i wymarsz do kościoła.